Update Thomas

Lieve schatten,

op 6 december werd Thomas 34 maanden en de laatste maanden is hij toch weer enorm geëvolueert. Dat zal ook deels wel met school te maken hebben. Hij kan wel regelmatig z'n kuren hebben, meestal is hij superlief. Hij doet het super in school en heeft daar een vriendje Dylan. Ze spelen ook altijd samen, zegt de juf. Dylan heeft een tweelingbroertje, wat uiteraard ook in de peuterklas zit, maar Thomas vind Tristan niet zo leuk. Als ze vrij mogen kiezen, gaan Thomas en Dylan samen met de auto's spelen, maar komt Tristan erbij, dan zegt Thomas dat het ZIJN auto's zijn. Ik zei tegen Thomas dat hij Tristan ook moet laten meespelen, want dat is voor Dylan ook leuk. Ben benieuwd hoe het in de toekomst gaat verlopen. Thomas is nog steeds de jongste van de klas en school, maar is zeker niet de kleinste. 's Morgens vormen ze een treintje om naar hun klasje te gaan en zo bemerkte ik dat hij qua lengte heel goed zit.

Vrijdag bemerkte hij de grote pleister op m'n arm (van het infuus) en vroeg "mama, wat is dat?". Ik zei hem dat het van in het ziekenhuis was. "Mama, ik ga in ziekenkuis zeggen, mama niet meer pijn doen". "Thomas, het is ziekenhuis". Oké ma euh mama, ziekenkuis. Ik ga je kusje geven op je arm, dan geen pijn meer". "Dank je, schattie".

"Mama, mag ik wat cola, abusiet?, ik ga fles halen in keuken". Na een beker cola gekregen te hebben volgt er een "dank u wel". In school is hij ook vriendelijk en dat waarderen ze enorm.

Tegenwoordig gaat hij ook supergraag in bad. Telkens hij een vieze luier heeft, zou hij in bad gaan. Maar we krijgen hem niet op het potje, hij blijft er bang voor. In school zetten ze hem op het toilet en hij blijft er mooi zitten. Ik heb hier al geprobeerd op het toilet met een wc-bril-verkleiner, maar er volgen tranen. Tips zijn dus welkom.

Thomas is enorm zelfstandig geworden, doet zelf z'n pyjama en luier uit, probeert zichzelf aan te kleden, maar heeft nog voor heel wat dingen mama of papa nodig. Hij speelt tegenwoordig ook vaak op de computer en heeft er toch al heel wat van geleerd. Die Dora-spelletjes zijn echt goed. Hij zegt goeiedag in verschillende talen en kan al wat cijfertjes lezen. Van 1 tot 5, alleen draait hij 2 en 5 om, maar die lijken ook zo op elkaar! Hij weet ook de kleurtjes juist te benoemen en weet bij sommige pc-spelletjes beter hoe die dingen werken, dan ik. Als hij in school ook zo vlug zal leren, zullen we heel tevreden mogen zijn.

Maar er is nog een probleempje met Thomas. Sinds ik ziek ben, kruipt hij bij ons in bed. Zo heb ik hem al verschillende nachten tot 4 maal terug in z'n eigen bed gelegd, maar hij blijft terug komen. We dachten dat hij bang was en hebben gisterenavond z'n bed bij ons gezet, maar wie lag er vanmorgen weer bij ons in bed? Juist Thomas. Het zonnetje en wolkje helpt ook niet meer, dus zitten we op dat vlak ff met de handen in het haar.

Verder helpt hij me ook heel vaak. Hij helpt de wasmachine vullen en zet ze dan aan. Enig nadeel, hij durfde ze ook aanzetten, als er geen was instak, maar nu trekken we de stekker uit.

Kids, wat zijn ze toch heerlijk!

xxx